Opracowujemy wszelkie zarejestrowane utwory audiowizualne, w tym: filmy, programy telewizyjne, spektakle teatralne i nagrania zamieszczane na stronach internetowych.
Czcionka:
Jesteś tutaj:
Mamy film. Mamy audiodeskrypcję. Mamy producenta. Mamy dystrybutora. Mamy kopię wzorcową. I co? Audiodeskrypcja w archiwum, TVP produkuje swoją wersję.
Producent spełnił warunki, dofinansowanie rozliczył. Dystrybutor – stawia warunki, obowiązków nie ma. On ma interesy, swoje interesy, a najbardziej – nie chce mieć kłopotu. Na przykład:
Pisanie audiodeskrypcji to: analiza obrazu, montażu, narracji, emocji, czytanie języka kina, cyzelowanie każdego słowa…
Wróć! To SŁUCHANIE!
Przypominamy „Założenia Dekalogu Audiodeskryptora” w tym najważniejszy ogół:
Audiodeskrypcja jest do SŁUCHANIA.
Wyobraźmy sobie…
Jak uniknąć niezręczności wynikających z zestawienia tekstu audiodeskrypcji z dźwiękiem filmu?
Wybrać inny obraz, inną informację. Jeśli to niemożliwe, jeśli informacja jest ważna, znaleźć dla niej inne miejsce i kontekst dźwiękowy.
Wniosek? Audiodeskryptor musi być pierwszym słuchaczem audiodeskrypcji. Bardzo uważnym.
PS. Ilustracja to radosna twórczość AI. Czarno widzi pracę nad audiodeskrypcją.
Polecamy znakomity poradnik dla producentów i dystrybutorów filmów. Nienowy, ale wciąż aktualny. Przygotowali go twórcy aplikacji Audiomovie.
Do przeczytania tekst w wersji pdf lub do obejrzenia i wysłuchania prezentacja w You Tube.
Zamieszczam z pozdrowieniami dla twórców poradnika i wszystkich audiodeskryptorów!
Wbrew pozorom audiodeskrypcja jest w języku polskim. Podpisujemy się pod nią i polecamy! Napisy – przeciwnie.
Wszystkie filmy z audiodeskrypcją. Są też nasze teksty. Bardzo miłe odkrycie po latach pisania (jak sądziliśmy) do szuflady nareszcie usłyszeć ich ostateczną postać.
Pozdrawiamy Studio Armfilm. Zapraszamy na „Podróż za jeden uśmiech” 🙂 i nie tylko. Godziny słuchania!
życzymy wszystkim ludziom dobrej woli – czytającym, słuchającym, oglądającym, piszącym. Bez wykrzyknika. Życzymy zdrowia i spokoju.
Na początek tego roku – pozytywne owoce roku ubiegłego. W naszej siedzibie na parapecie owocują mandarynki.
A już od 27 stycznia 2022 będzie dostępne na DVD i Blu-ray „Wesele” Wojciecha Smarzowskiego z audiodeskrypcją i napisami dla niesłyszących.
Realizacja audiodeskrypcji: Studio Montażownia – Barbara Witecka, tekst: Napisy-Audiodeskrypcja, czytał: Mateusz Drozda
Napisy dla niesłyszących: Napisy-Audiodeskrypcja
Jeśli są Państwo animatorami kultury, pracownikami domu kultury lub może pracownikami kina, które chce wyświetlać filmy z audiodeskrypcją i napisami – mam dla Państwa bardzo dobrą wiadomość!
„PISF od 2016 roku wprowadził do swoich Programów Operacyjnych zapis o obowiązku wykonywania audiodeskrypcji przez producentów filmów fabularnych i pełnometrażowych filmów animowanych. Od 2017 roku wymóg wykonania audiodeskrypcji w ramach dofinansowania uzyskanego w Programach Operacyjnych został rozszerzony na filmy dokumentalne. Producent ma obowiązek wykonać audiodeskrypcje i napisy dla niesłyszących i dołączyć je do kopii wzorcowej filmu, którą przekazuje do Filmoteki Narodowej – Instytutu Audiowizualnego. Jest to jeden z warunków przyjęcia rozliczenia końcowego dofinansowanego przez PISF projektu filmowego”.
A zatem – wystarczy wybrać jeden z tytułów dofinansowanych przez PISF od 2016 roku i wiemy, że opracowania są gotowe. Producenci musieli o to zadbać, ponieważ wśród załączników, które należy złożyć, by rozliczyć dotację, jest: „protokół odbioru kopii wzorcowej z informacją dot. audiodeskrypcji i napisów dla osób niesłyszących„.
Idźmy dalej tym tropem. Kopię wzorcową znajdziemy w Filmotece Narodowej. Art. 30 Ustawy o kinematografii z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U. Nr 132 poz. 1111), dotyczący każdego wyprodukowanego filmu, także filmu, który nie otrzymał publicznego dofinansowania brzmi: „Producent filmu przekazuje nieodpłatnie Filmotece Narodowej jeden egzemplarz nieeksploatowanej kopii każdego wyprodukowanego filmu oraz materiały dokumentacyjne związane z produkcją w terminie 30 dni po zakończeniu produkcji, nie później jednak niż w dniu rozpoczęcia dystrybucji filmu” .
Elementem kopii wzorcowej jest audiodeskrypcja. Informuje o tym dokument „Elementy kopii obowiązkowej”. Audiodeskrypcję znajdziemy w Digital Cinema Distribution Master i Digital Cinema Package, w których są: „odpowiadające sekwencji klatek z zachowaniem podziału na akty pliki dźwiękowe w formacie nieskompresowanym PCM 24-bit, (…) o oryginalnej liczbie kanałów zapisanych w formacie wielokanałowym (przykładowo dla 5.1 układ LRCLfeLsRs). Układ kanałów powinien być oznaczony w nazwie pliku. Audiodeskrypcja powinna być zawarta w osobnym kanale”.
Pozostaje skontaktować się z producentem, uzyskać zgody, brać i korzystać!
Ciekawe, czy w tym momencie zaczną się schody, a jeśli tak, to jakie i dokąd zaprowadzą… Może do autora audiodeskrypcji, który nie jest uwzględniony w metryce filmu? Ale to osobny temat 🙂
Aneks Dekalogu Audiodeskryptora, czyli – audiodeskrypcja w wersji minimum. Nasza rada też w wersji minimum 🙂 Polecam zamieszczony w „Pochodni” felieton Pani Alicji Nyziak „Pomóc niewidomemu, ale jak?”.
A w tym felietonie – dwa zdania:
…przepraszam, w którym miejscu dokładnie jestem?
…osoba niewidoma powinna zawsze iść za swym przewodnikiem i to ona powinna trzymać go za łokieć.
Drodzy audiodeskryptorzy, wyciągajcie wnioski i wprowadzajcie w czyn.
W Warszawie 4 grudnia o 18.00 w Kino Elektronik!
Jeśli nie powiedziałeś, że bohater przyszedł do kogoś z torbą (bo ważniejsze były inne informacje), nie mów też, że wychodzi z torbą (odbiorca gotów pomyśleć, że ją ukradł :).
