Jesteś tutaj:

Z DZIENNIKA PRAKTYKA

Dzielimy się wnioskami, troskami, doświadczeniami… Zwierzamy się i wymądrzamy. Z góry przepraszamy, jeśli nie zawsze wyczujemy subtelną różnicę.

Koniec wakacji, czyli… Powtórka!

Pisanie audiodeskrypcji to: analiza obrazu, montażu, narracji, emocji, czytanie języka kina, cyzelowanie każdego słowa… 

Wróć! To SŁUCHANIE!

Przypominamy „Założenia Dekalogu Audiodeskryptora” w tym najważniejszy ogół:

Audiodeskrypcja jest do SŁUCHANIA.

Ucho człowieka. Obok umowne fale dźwiękowe i napisy: audio.

Wyobraźmy sobie…

  1. W obrazie – małe płaczące dziecko. Zaraz potem – głośno buczący parowiec, dźwięk nadający audiodeskrypcyjnemu komunikatowi o dziecku prześmiewczy charakter.
  2. Możliwy tekst AD: „Kobiety ubierają małego chłopca”, ale… Zaraz potem narracja: „To jest tytaniczna praca” :).

Jak uniknąć niezręczności wynikających z zestawienia tekstu audiodeskrypcji z dźwiękiem filmu?

Wybrać inny obraz, inną informację. Jeśli to niemożliwe, jeśli informacja jest ważna, znaleźć dla niej inne miejsce i kontekst dźwiękowy.

Wniosek? Audiodeskryptor musi być pierwszym słuchaczem audiodeskrypcji. Bardzo uważnym.

PS. Ilustracja to radosna twórczość AI. Czarno widzi pracę nad audiodeskrypcją.

Opublikowano w dniu Autor: ikun

Legalna audiodeskrypcja

Polecamy znakomity poradnik dla producentów i dystrybutorów filmów. Nienowy, ale wciąż aktualny. Przygotowali go twórcy aplikacji Audiomovie.

Do przeczytania tekst w wersji pdf lub do obejrzenia i wysłuchania prezentacja w You Tube.

Zamieszczam z pozdrowieniami dla twórców poradnika i wszystkich audiodeskryptorów!

Tekst na żółtym tle. Informacja o konieczności podpisywania umów.
Jakie umowy podpisać zlecając audiodeskrypcję? Fragment prezentacji twórców aplikacji Audiomovie.

Opublikowano w dniu Autor: ikun

Audiodeskrypcja w weekend

Czytaj więcej o: Audiodeskrypcja w weekend

Aneks Dekalogu Audiodeskryptora, czyli – audiodeskrypcja w wersji minimum. Nasza rada też w wersji minimum 🙂 Polecam zamieszczony w „Pochodni” felieton Pani Alicji Nyziak „Pomóc niewidomemu, ale jak?”.

A w tym felietonie – dwa zdania:

…przepraszam, w którym miejscu dokładnie jestem?

…osoba niewidoma powinna zawsze iść za swym przewodnikiem i to ona powinna trzymać go za łokieć.

Drodzy audiodeskryptorzy, wyciągajcie wnioski i wprowadzajcie w czyn.

Opublikowano w dniu Autor: ikun

Dekalog X

Czytaj więcej o: Dekalog X

Ułatwiaj odbiorcom budowanie wyobrażeń:

– precyzyjnie dobierając słowa, unikając określeń ogólnych  (zamiast „buty” napisz: ”pantofle na szpilkach”/ „mokasyny”/„sandały” itp. ),

– używając barwnego języka, bogatego w epitety i porównania,

 – dostosowując  środki językowe do charakteru filmu  („Seksmisję” opisuj inaczej niż „Titanica”, „Psy” jeszcze inaczej, nie mówiąc już o „Panu Tadeuszu”).

Opublikowano w dniu Autor: ikun

Dekalog IX

Określając emocje bohaterów, opisuj też mowę ciała lub mimikę, które je wyrażają –

Dekalog IX
Dekalog IX

np.: „Ewa sceptycznie unosi brwi”. Jeśli jednak brakuje czasu, poprzestań na nazwaniu emocji – np.: „Ewa sceptyczna”.

Opublikowano w dniu Autor: ikun

Dekalog VIII

Odczytuj język filmowy, zamiast opisywać jego elementy – język jest środkiem, a nie celem samym w sobie.

tablica z rzymską cyfrą osiem
Dekalog VIII

Nie ograniczaj się do opisu poszczególnych kadrów – tak jak tłumacz nie ogranicza się do przekładu poszczególnych słów, dążąc do wyrażenia sensu wypowiedzi. Nie pisz: „lewy profil szpakowatego mężczyzny”, tylko: „szpakowaty mężczyzna”. Dodaj, że mężczyzna jest zwrócony lewym profilem wyłącznie wtedy, gdy to ważne dla fabuły – na przykład jeśli na niewidocznym prawym policzku ma znamię, dzięki któremu można by w nim rozpoznać poszukiwanego złoczyńcę.

Opublikowano w dniu Autor: ubut

Dekalog VII

Opisuj i relacjonuj, nie oceniaj, nie komentuj*. 

Dekalog VII
Dekalog, tablica VII


Napisz: „Anna spogląda wyczekująco. Nerwowo skubie rękaw bluzki”, a nie: „Anna czeka na odpowiedź. Boi się odmowy”.

*Chyba że świadomie wybierasz formę audiodeskrypcji autorskiej.

Opublikowano w dniu Autor: ikun

Dekalog VI

Czytaj więcej o: Dekalog VI

Relacjonuj akcję na bieżąco.

Używaj czasu teraźniejszego. Na czarną listę wpisz słowa: „następnie”, „przedtem” itp., a spójnik „i” stosuj wyłącznie w przypadku czynności równoczesnych (nie pisz w jednym zdaniu: „Otwiera drzwi, wchodzi do pokoju i siada przy stole”).

Opublikowano w dniu Autor: ikun

Dekalog V

Te same osoby, zjawiska, przedmioty nazywaj zawsze tak samo – nazwanie służy także identyfikacji.

Tablica z rzymską cyfrą 5.
Dekalog V

Młodej ciemnowłosej kobiety, która odbiera z przedszkola synka Jasia, nie określaj na zmianę: młodą kobietą, kobietą, brunetką i mamą.

Opublikowano w dniu Autor: ikun

Dekalog IV

Konstruuj tekst świadomie i konsekwentnie, dbaj o ciągłość i klarowność przekazu.

Dekalog, tablica IV
Dekalog, tablica IV

Jeśli nie powiedziałeś, że bohater przyszedł do kogoś z torbą (bo ważniejsze były inne informacje), nie mów też, że wychodzi z torbą (odbiorca gotów pomyśleć, że ją ukradł :).

Opublikowano w dniu Autor: ikun

Do góry