Opracowujemy wszelkie zarejestrowane utwory audiowizualne, w tym: filmy, programy telewizyjne, spektakle teatralne i nagrania zamieszczane na stronach internetowych.
Czcionka:
Jesteś tutaj:
Aneks Dekalogu Audiodeskryptora, czyli – audiodeskrypcja w wersji minimum. Nasza rada też w wersji minimum 🙂 Polecam zamieszczony w „Pochodni” felieton Pani Alicji Nyziak „Pomóc niewidomemu, ale jak?”.
A w tym felietonie – dwa zdania:
…przepraszam, w którym miejscu dokładnie jestem?
…osoba niewidoma powinna zawsze iść za swym przewodnikiem i to ona powinna trzymać go za łokieć.
Drodzy audiodeskryptorzy, wyciągajcie wnioski i wprowadzajcie w czyn.
– precyzyjnie dobierając słowa, unikając określeń ogólnych (zamiast „buty” napisz: ”pantofle na szpilkach”/ „mokasyny”/„sandały” itp. ),
– używając barwnego języka, bogatego w epitety i porównania,
– dostosowując środki językowe do charakteru filmu („Seksmisję” opisuj inaczej niż „Titanica”, „Psy” jeszcze inaczej, nie mówiąc już o „Panu Tadeuszu”).
Teksty audiodeskrypcji: Urszula Butkiewicz, Izabela Künstler-Zawisza i Przemysław Zdrok.
Czyta Stefan Knothe.
Zapraszamy do słuchania 🙂
np.: „Ewa sceptycznie unosi brwi”. Jeśli jednak brakuje czasu, poprzestań na nazwaniu emocji – np.: „Ewa sceptyczna”.
Nie ograniczaj się do opisu poszczególnych kadrów – tak jak tłumacz nie ogranicza się do przekładu poszczególnych słów, dążąc do wyrażenia sensu wypowiedzi. Nie pisz: „lewy profil szpakowatego mężczyzny”, tylko: „szpakowaty mężczyzna”. Dodaj, że mężczyzna jest zwrócony lewym profilem wyłącznie wtedy, gdy to ważne dla fabuły – na przykład jeśli na niewidocznym prawym policzku ma znamię, dzięki któremu można by w nim rozpoznać poszukiwanego złoczyńcę.
Stowarzyszenie De Facto uczci święto, zapraszając swoich przyjaciół do Łodzi. 11 listopada 2018 o 18.00 w Teatrze Wielkim – premiera audiodeskrypcyjnej wersji przedstawienia opery Stanisława Moniuszki.
A niebawem także powtórzenia poprzednich muzycznych audiodeskrypcji – „Halki” i „My Fair Lady”.
Na wszystkie spektakle zapraszają: Teatr Wielki w Łodzi, Stowarzyszenie „De Facto” i NAPISY-AUDIODESKRYPCJA 🙂
Młodej ciemnowłosej kobiety, która odbiera z przedszkola synka Jasia, nie określaj na zmianę: młodą kobietą, kobietą, brunetką i mamą.
Szczególnie polecamy codzienne „Interwencje” reporterów Telewizji Polsat i programy z napisami poświęcone problemom osób z niepełnosprawnościami: „Pozytywka”, „Flesz Integracja”, „SuperLudzie Extra”. To niezwykłe historie niezwykłych lub bardzo zwyczajnych ludzi. Często – źródło ważnych informacji lub – dzięki „Interwencji” – przestroga.
A poza tym, dla każdego coś miłego – seriale fabularne „W rytmie serca” i „Oko za oko” i serie: „Drwale, „Chłopaki do wzięcia”, „Kloszard story”, „Łowca pedofilów”, „Więzienie”, „Gwiazdy na Dywaniku”, „Gry Małżeńskie”, Nieoczekiwana zamiana”, „Agropasja”.
Jeśli nie powiedziałeś, że bohater przyszedł do kogoś z torbą (bo ważniejsze były inne informacje), nie mów też, że wychodzi z torbą (odbiorca gotów pomyśleć, że ją ukradł :).
